Meer verzuim door psychische klachten

psychische klachten, burn-out

Een derde van het verzuim dat langer dan 42 dagen duurt, is de oorzaak van een psychische diagnose. Volgens cijfers van ArboNed is dit percentage opnieuw licht gestegen, bericht NU.nl. In 2016 was de gemiddelde duur van psychisch verzuim 202 dagen, en vorig jaar was dat 205 dagen.

Een mogelijke verklaring voor deze stijging ligt bij het aantrekken van de economie en de krapte op de arbeidsmarkt, denkt Truus van Amerongen. Zij is bedrijfsarts en directeur medische zaken bij ArboNed. ‘Als die werkdruk toeneemt, kunnen met name mensen die perfectionistisch zijn en een groot verantwoordelijkheidsgevoel hebben daar last van krijgen.’

Prikkels en overbelasting
Voor hetzelfde artikel speekt NU.nl ook bedrijfspsycholoog Wouter Vrooland. Hij stelt dat de toename aan stressgerelateerde klachten ook te maken heeft met nieuwe gewoontes: ‘We maken ons drukker op allerlei manieren en zijn veel meer bezig met ons hoofd. We krijgen meer prikkels, werken flexibeler en daardoor vaak meer en we verwachten meer van onszelf.’ Hij voegt eraan toe dat werkgevers hoe dan ook tijdig kunnen signaleren of de spanning medewerkers te veel wordt. Zo gaat het geheugen en het concentratievermogen achteruit, doordat de hersenen overbelast zijn. ‘Deze mensen vergeten kleine dingetjes, luisteren niet meer goed, kunnen soms niet meer op simpele woorden komen.’ Van Amerongen voegt daaraan toe dat werk een belangrijke factor is in psychisch verzuim, maar dat meerdere factoren een rol spelen. Denk bijvoorbeeld aan mantelzorgers. Onder parttime werkende moeders is het verzuim bijvoorbeeld het hoogst. ‘Zij hebben toch vaak een groter aandeel in de zorg voor het huis, de kinderen en de ouders.’

Herken de klachten
Lang niet elke werknemer verzuimt bij psychische klachten, haast Vrooland zich nog te zeggen. Volgens hem werkt bijna iedereen in het begin gewoon door. ‘Dat komt doordat je niet zo snel doorhebt dat je psychische problemen hebt.’ Ook zouden mensen uit gene niet snel toegeven dat ze met psychische problemen kampen. ‘Na die eerste fase zijn de verschillen groot. Sommige mensen blijven gewoon doorgaan, anderen worden volledig uitgeschakeld.’ Hoe dan ook is opmerkzaamheid van de werkgever in die fase een heikel punt. Volgens de Arbowet mag een werkgever de werknemer niet naar zijn ziekte en de oorzaak ervan vragen. Maar, zegt Vrooland, je kan wel voorzichtig het gesprek openen en van daaruit zoeken naar oplossingen. ‘Medewerkers vinden begrip en belangstelling vaak fijn. Maar je moet wel voorzichtig zijn en voorkomen dat de werknemer zich onder druk gezet voelt. Het beste is als de werknemer zelf op de werkgever afstapt om afspraken te maken.’

Wat te doen bij verzuim?
Maar wat als de werknemer alsnog thuis komt te zitten? Dan moet en werkgevers hen de ruimte geven om te herstellen, maar het is wel belangrijk om contact te houden. Als de herstelfase is aangebroken, kan je bijvoorbeeld vragen naar waar het verkeerd is gegaan, zegt Van Amerongen. EN je moet bij het hervatten van de werkzaamheden zorgen voor een aanpassing in de taken en voor een opbouwschema. Psycholoog Vrooland voegt er nog aan toe dat ook de werknemer hierin zijn verantwoordelijkheid kan nemen, bijvoorbeeld door zijn eigen psychische belasting te managen: ‘Het gaat om de balans tussen inspanning en ontspanning. Zorg ervoor dat je iedere dag meer energie binnenkrijgt, dan je besteedt. Doe na elke inspanning iets aan ontspanning.’ Daarbij doelt hij niet op een uurtje internetten of televisie kijken, maar op een activiteit die je hersenen meer rust geeft. Niksen, bijvoorbeeld, of een dutje doen. ‘Herstel, en begin dan pas aan de volgende taak.’

Bron: Nu.nl

 

De praktijk