In Nederland overlijden jaarlijks duizenden mensen door blootstelling aan gevaarlijke stoffen op het werk. Wettelijke grenswaarden zijn bedoeld als bescherming, maar bieden vaak onvoldoende zekerheid. In dit artikel wordt uitgelegd waarom deze grenswaarden niet als eindpunt mogen gelden, en waarom het noodzakelijk is dat werkgevers verder kijken dan alleen de letter van de wet.

Werken mag nooit leiden tot overlijden. Dit is niet alleen een standpunt van FNV, maar ook de inzet van de politiek. De minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid verwoordde dit als volgt: ‘Elke dode en zieke door het werk is er één te veel. Daarom willen we dat er geen mensen meer overlijden door slechte arbeidsomstandigheden “zero death” en dat het aantal arbeidsongevallen en zieken door en op het werk significant daalt.’[1] Een inzet die niet veranderd is sinds de kabinetswissel.[2] Het bereiken van dit doel voor 2040 is niet eenvoudig, maar er is veel te winnen. Het RIVM schat dat jaarlijks 4.000 mensen in Nederland overlijden door factoren op het werk, waarvan 3.000 mensen door blootstelling aan gevaarlijke stoffen.[3]Ter vergelijking, in 2023 overleden 684 mensen door verkeersongevallen en 72 mensen...